Voor het eerst is Ingmar langere tijd ziek. Het begon met een paar dagen koorts, daarna was ie precies op tijd opgeknapt om bij opa en oma dierentuin te logeren. Niks aan het handje. Eenmaal weer naar de creche op dinsdag bleek hij enorm hangerig en had ie voor het eerst in weken weer geslapen op de creche. En dat niet één keer, maar wel vijf of zes keer. Eén keer een lange slaap in bed, maar ook een paar keer met z´n knuffel in de hand op de stoel. Dat kon niet goed zijn. Uiteindelijk bleek de volgende ochtend dat ie middenooronsteking had: inmiddels was het al opengebroken en lag er wat bloed op z´n kussen. En daarmee was ook de druk er af en voelde hij zich weer wat beter.
En zo gaat het nu op en af: overdag wel oke, tegen de avond loopt de druk in z´n oor blijkbaar op en voelt ie zich erg belabberd. Hij slaapt dan ook enorm veel deze dagen en is een stuk rustiger dan normaal. Hopelijk gaat het snel over en krijgen we weer de oude ondeugende Ingmar terug, want helemaal zichzelf is ie op dit moment niet.
Vanochtend sta ik me aan te kleden en Ingmar staat vanaf een afstandje naar me te kijken. Terwijl ik mijn bh om doe vraagt hij zeer geïnteresseerd: is dat voor jouw borstels?
Tijdens onze vakantie in Oostenrijk met M´lein, Huub, Wessel, Simone, Gerrit en Isa is Ingmar aan het spelen met wat boerderijdieren. Via de leuning van een stoel probeert hij ze op een hoge vensterbank te zetten. Op dat moment komt Wessel aangekropen en trekt zich aan dezelfde stoel omhoog. Hierop roept Ingmar: liefie, ik ben even bezig.... Als Wessel niet snel genoeg weer weggaat komt de volgende opmerking: ´Wegwezen, hup, ga maar naar Eveline, in de gevangenis´ om aansluitend weer te roepen: ´liefie, ik ben even bezig´..... Arme Wessel, met een verbouwereerde blik kijkt hij naar Ingmar en denkt: wat nu?
Verder is Ingmar veel in de sneeuw bezig geweest: sneeuwpoppen maken, sneeuwballen gooien, rollebollen door de sneeuw, hij bleek het allemaal fantastisch te vinden en ging op de terugweg in de auto nog even door: met een wc-rol in de hand presteerde hij het om allemaal ´sneeuwvlokjes´ in de auto te maken.
Grote troep op de achterbank dus.
Voor het eerst is Ingmar langere tijd ziek. Het begon met een paar dagen koorts, daarna was ie precies op tijd opgeknapt om bij opa en oma dierentuin te logeren. Niks aan het handje. Eenmaal weer naar de creche op dinsdag bleek hij enorm hangerig en had ie voor het eerst in weken weer geslapen op de creche. En dat niet één keer, maar wel vijf of zes keer. Eén keer een lange slaap in bed, maar ook een paar keer met z´n knuffel in de hand op de stoel. Dat kon niet goed zijn. Uiteindelijk bleek de volgende ochtend dat ie middenooronsteking had: inmiddels was het al opengebroken en lag er wat bloed op z´n kussen. En daarmee was ook de druk er af en voelde hij zich weer wat beter.
