Stoere mannen

Wij gaan spelen bij Wessel (en M´lein en Babette), want de papa´s zijn aan het wijnproeven. En dat resulteert in hele stoere foto´s. Verder natuurlijk heel veel klauteren en klimmen. Tot slot met z´n drietjes Thomas de trein kijken en als afsluiting lekker pannenkoeken eten. Een heerlijk middagje in Vijfhuizen.

Paaseieren verstoppen

Lang leve Pasen. En lang leve kinderen die net oud genoeg zijn om het concept van verstoppen en vinden te snappen. Met een doos met chocoladeverstopeieren kun je vervolgens een hele hoop lol hebben. Eerst een week voor Pasen bij ons thuis in de tuin. Ik verstoppen, de kinderen zoeken. Diezelfde middag wilden de kinderen nog wel een keer. Dus hoppakee, nog een keer verstoppen en zoeken. Vervolgens een paar dagen later bij opa en oma, bij hen in de tuin. Tot slot, terwijl Pasen natuurlijk allang weer voorbij was, maar de paaseieren nog steeds niet op (de doos bevatte 41 paaseieren, per zoekbeurt mocht er één paasei worden opgegeten, dus raad maar hoeveel we er nog over hebben), een laatste keer. Eerst ik verstoppen, maar even later werden de rollen omgedraaid en ging Ingmar verstoppen en mocht ik gaan zoeken. Dat ie het concept wel enigszins snapt was duidelijk, maar helemaal duidelijk bleek het ook nog niet. Alle paaseieren lagen namelijk in een straal van 1 meter bij elkaar. Maar, dat mocht de pret niet drukken natuurlijk. Want nu het mijn zoekbeurt was geweest, mocht ik eindelijk ook een paasei opeten.

Weg jij

Ingmar heeft de laatste weken wat moeite om ´s avonds te gaan slapen. Vooral als hij per ongeluk in de auto even in slaap is gevallen, wat nog wel eens gebeurt als we Merijn naar zwemles brengen. 25 minuten is net genoeg om even de oogjes dicht te doen. Met als gevolg een uur spoken als hij naar bed gaat.

Het gevolg van dat laat gaan slapen is dat hij ´s ochtends dus met geen mogelijkheid wakker te krijgen is. Als ik ´s ochtends voorzichtig aan hem schud, draait hij zich in één ruk weer om en moppert tegen mij: ´weg jij!´. Tien minuten later is het ochtendhumeur vaak wel weer over en word ik met een stralende lach begroet en krijg ik vervolgens een heleboel kusjes. De eerste tien minuten laten we ´m voortaan maar even in z´n sop gaar koken.