Afscheid van Mirjam

Mirjam, het liefste juffie van Ingmar, is sinds vorige week vertrokken. Een verdrietige gebeurtenis, want zelf wilde ze helemaal niet weg en wij wilden ook helemaal niet dat ze weg zou gaan. Organisatorisch gedoe!

Ingmar weet inmiddels wel dat Mirjam niet meer terugkomt, maar echt beseffen doe hij het nog niet. Gelukkig hoeft hij nog maar zes weken naar de crèche. Per half juli stopt ie ermee, om na de zomer op een ander kindercentrum naar de BSO te gaan. Z'n andere juffie vindt ie ook wel aardig, maar zij is wat strenger. En Ingmar vindt het niet altijd even leuk om terecht gewezen te worden als ie de boel op stelten zet. Hij zal Mirjam de komende weken nog best gaan missen. Gelukkig hebben we een mooie foto van het duo gemaakt, dan kan ie af en toe aan haar terugdenken.

De wolf en de zeven geitjes

Met wat airmiles, een leuke AH-actie en een gratis kind konden we voor een schappelijke prijs een dagje naar de Efteling. Het zou een rustige dag zijn volgens de Eftelingplanner. Omdat het fantastisch mooi weer was, bleken meer mensen bedacht te hebben dat het leuk zou zijn om naar de Efteling te gaan, dus uiteindelijk was het behoorlijk druk. Maar met een Sprookjesbos in de buurt was dat geen probleem.

Sinds we vorig jaar in Sprookjeswonderland in Enkhuizen zijn geweest, vindt Ingmar de wolf en de zeven geitjes helemaal fantastisch. Ook in het Sprookjesbos bleef hij - samen met Merijn - maar hangen bij het huisje met de geitjes. Elke keer even kort spiekend naar de boze zwarte wolf die buiten het huisje stond. Verder heeft hij ongeveer onder elke paddestoel in het bos gehangen om te kijken en horen waar al die muziekjes nu vandaan kwamen.

Na het sprookjesbos gingen we naar Carnavalland. Ingmar keek zijn ogen uit bij de continu wisselende voorstellingen. Daarna door naar de auto's en de piratenbootjes. Tot slot nog naar de Pandadroom met 3-D-bril. Dit was voor Ingmar net iets te spannend. Zonder bril was het oke, maar toch nog steeds een beetje eng.

En daarna was de koek wel op. In de auto lag hij binnen tien minuten te slapen. Met moeite kregen we hem wakker voor frietjes. Maar wat een feestdag, bijna niet te bevatten voor een jochie van nog geen vier.

Fietsen met opa en oma

We gaan een dagje naar opa en oma Vaassen en die hebben wat leuks in petto. Op de fiets naar de ezelboerderij, een paar kilometer verderop. Daar aangekomen weet Ingmar de weg al: naar de fietstrein. Een stalen fietsframe met vier wielen waar je met twee volwassenen op kunt fietsen. Twee kinderen kunnen voorop zitten. Achter de voorste fiets wordt een tweede fiets gehaakt waarmee we dus een treintje worden. Een paar weken geleden zijn Merijn en Ingmar er ook al met opa en oma geweest. En dat was feest. Dus dat doen we ook nog een keer met papa en mama er bij.

Twee jongetjes, de mannen en daarachter de vrouwen. Fietsen maar. Na een route van vijf kilometer zijn de jongetjes uitgelaten, de volwassenen uitgeblust. Gelukkig is er een prettig terras bij de ezelboerderij waar we kunnen uitrusten, Merijn en Ingmar vermaken zich in de bijbehorende speeltuin.

Opening van het park

Medio mei werd het park in onze wijk geopend met een heleboel leuke activiteiten: springkussen, voetbalkooi, knutselen, vliegers maken. Ingmar vond het allemaal geweldig. Maar wat hij het meest fantastisch vond: kikkervisjes vangen met een netje. Lekker in het water kliederen met een lange stok. Geen kikkervisje gevangen overigens, maar dat mocht de pret niet drukken.

Terwijl Merijn staat te kijken naar het vliegers maken (en oplaten), komt Ingmar zijn vriendje Flip tegen. Een goeie gelegenheid om gekke bekken te trekken.

Tot slot gaan we broodjes bakken aan een bamboestok op een open vuurtje van de scouting. Een prima afsluiting van een middagje in het nieuwe park.

Knuffelen

Ingmar is erg lief voor kleine kindjes. Op de crèche horen we steeds terug dat ie altijd even komt kijken als één van de juffies bezig is om een kleintje te verschonen of naar bed te brengen. De kleintjes krijgen dan ook altijd kusjes en knuffels van hem. Zo ook vorige week toen Margriet, Maarten en Willem op bezoek kwamen. Willem lag op z´n speelkleed te spelen. Merijn ging z´n eigen gang, maar Ingmar ging steeds even bij Willem kijken, aaien en knuffelen. En Willem... die vond het ook wel gezellig.

Wijs

Ingmar heeft een zeer grote fantasie en is erg bezig met het verzinnen van gekke woorden. Van de week werd hij geïnspireerd door het woord ´wijsneus´. Naast het woord wijsneus is er natuurlijk ook het bestaande woord ´wijsvinger´. Maar wat dacht je van ´wijsoor´, ´wijsbuik´ en ´wijsbillen´? Hij moest er zelf heel hard om lachen. En ik dus ook.

Koninginnedag voor 5 cent

of.....hoe blij een kind kan zijn met een hamer.

Waren we vorig jaar wat teleurgesteld over de vrijmarkt in het oude dorp van Houte, dit jaar besloten we naar de grote vrijmarkt in het park te gaan. En dat bleek een groot succes. Voor vijf cent maakten we Ingmar blij met een plastic hamer. Daar heeft ie vervolgens de hele dag mee rondgesjouwd en gehamerd. Helaas bleek de kwaliteit wat tegen te vallen: ´s avonds was ie al weer kapot. Maar.... voor vijf cent (het vroegere dubbeltje) kun je ook tegenwoordig nog een hoop lol hebben.

De rest van de buit was: een grote opblaasorca (van de buren, die hadden ze dus net zo goed thuis kunnen laten en aan de deur kunnen afleveren) voor 20 cent, drie autootjes voor 60 cent en een kinderhockeystick voor 2,50. En niet te vergeten de prachtige eekhoornhandpop, die Ingmar uit de grabbelton van Flip - vriendje van de crèche - haalde.