Een week na de officiële intocht komt Sinterklaas in het dorp aan. Ingmar weigert in eerste instantie om mee te gaan. Hij vindt het allemaal maar spannend. Maar ja, we hebben afgesproken met een vriendje van Merijn en zijn broertjes dus we gaan toch. Eenmaal in het dorp aangekomen blijft ie goed in de buurt van ons. Zodra er Sint en zijn Pieten aankomen, zit hij het liefst op Niels z'n schouders.Maar wat schetst onze verbazing: zodra hij doorheeft dat er ook snoep te halen valt bij de Pieten, is de angst ineens volledig weg. Binnen 10 minuten staat ie als een volleerd kind met z'n handjes open bij een Piet. En nog eens tien minuten later zijn we hem kwijt. Samen met Ronald doet ie een rondje langs alle Pieten. Steeds komen ze een handje vol pepernoten in mijn tas droppen.
En als klap op de vuurpijl zegt Ingmar op het laatst helemaal uit zichzelf dat ie Sinterklaas wel een handje wil geven. Op dat moment komt Sinterklaas net teruglopen richting de bus waarmee hij zal vertrekken. En in een mum van tijd heeft Ingmar zijn angst voor de Sint overwonnen en geeft ie keurig een hand. Wat pepernoten al niet kunnen doen....
