Ingmar heeft in de zomervakantie een capuchontrui uitgezocht in een winkel in Lyon. Het werd meteen z'n favoriete trui. Nu we een paar dagen naar Parijs gaan, besluit ik met Ingmar alvast op internet bij de Gap-winkel en de DPAM te gaan kijken om te zien of hij er iets leuks tussen ziet. En elke keer wijst hij weer een capuchontrui aan.
Dus eenmaal in Parijs gaan we op zoek naar capuchontruien en dat lukt wonderwel. We nemen een risico door er één met een geruite binnenkant van de capuchon te kopen, want Ingmar weet heel goed wat hij wel en wat hij niet aan wil. En wat hij niet aan wil, dat gaat dus ook echt niet aan. Ik ben in ieder geval mee opgehouden er ruzie over te maken. En ach, zo erg is het ook niet. Hij kan inmiddels prima mee kleren kopen of aangeven op internet wat hij wel en niet leuk vindt. Hij blij en wij blij.
Hij blijkt in ieder geval dolblij met z'n twee nieuwe truien uit Parijs. De trui met geruite capuchon slaapt hij de eerste nacht direct in, de tweede trui gaat de volgende dag al aan naar school.
Wednesday, November 24, 2010
Friday, November 12, 2010
Kabouterparade
Ingmar is, voor de eerste keer in zijn schoolcarriére, in tranen als de juf vertelt dat ze met de twee andere klassen samen een kabouterparade gaan doen. De ochtend er na wil hij niet naar school en begint huilend te vertellen dat ze dan moeten toneelspelen en dat hij dat heel spannend vindt. Waarschijnlijk heeft hij geen flauw benul wat toneelspelen is en dat kan dan inderdaad best heel spannend zijn (terwijl ie thuis toch echt de grootste acteur is die we in ons midden hebben:-).
Bij de parade staat ie uiteindelijk lekker achter aan. Maar inmiddels is hij wel enthousiast geworden en doet hij thuis al een keer het dansje wat ze geleerd hebben. En tijdens de voorstelling staat ie meer dan de rest uitbundig op en neer te springen. De grootste angst is overwonnen: hij heeft ervaren wat het is om toneel te spelen. En ja, hij staat echt op de foto: het hoofdje bij de tweede boom aan de linkerkant.
Bij de parade staat ie uiteindelijk lekker achter aan. Maar inmiddels is hij wel enthousiast geworden en doet hij thuis al een keer het dansje wat ze geleerd hebben. En tijdens de voorstelling staat ie meer dan de rest uitbundig op en neer te springen. De grootste angst is overwonnen: hij heeft ervaren wat het is om toneel te spelen. En ja, hij staat echt op de foto: het hoofdje bij de tweede boom aan de linkerkant.
Subscribe to:
Posts (Atom)