Ontwikkelingsspurt

Deze maand een enorme spurt.Geen groeispurt, want Ingmar blijkt in zes weken tijd niks aangekomen en zelfs enigszins afgevallen te zijn. Maar ja, de vorige keer zat hij alleen nog maar en nu kan ie zichzelf optrekken, staan, langs de kast en de bank lopen, zelf weer gaan zitten en heel hard kruipen. En dat allemaal in drie weken tijd. Ook zijn er nog zes tanden doorgekomen. De vier boven kwamen er net voor de vakantie al aan, de twee onder braken in de vakantie door. En zo heeft hij ineens een gebitje van acht tanden.

Van een rustig liggend en wachtend jochie is Ingmar ineens een bijzonder gedreven en actief manneke geworden. Geen moment kunnen we hem nu meer uit het oog verliezen. Dol op het zwembad, gek op spelen met Merijn (die daar lang niet altijd van gediend is) en verslaafd aan eten. Alles gaat er in. Van stokbrood tot sandwiches met mozzarella, ham en pesto. Ook frietjes met groente en pannenkoeken. Allemaal zonder moeite. Soepstengels waren onze redding tijdens de vakantie om hem in de auto stil te houden. Want met een jochie in zo´n actieve periode is autorijden niet zijn grote hobby. En dan gaat ie dus krijsen. Heel hard, tot je oren er van toeteren. Maar als Merijn z´n handje in de auto vastpakt om te gaan ´dansen´, dan wordt er alleen maar geschaterd. Ook de liedjes van Bert en Ernie doen het goed. Dan wordt er heel veel geklapt, want dat kon ie dus ook ineens in de vakantie. Als een blije gup de handjes af en toe tegen elkaar (en af en toe dus ook mis).