Met nina zonder speen

Nou, dat was een eitje. Hadden we ons ingesteld op minimaal twee weken slapeloze nachten en onrustige avonden omdat we hadden verwacht dat Ingmar er een groot punt van zou maken dat hij geen speen meer kreeg. Het tegenovergestelde bleek waar. Twee keer heeft hij bijna drie kwartier gehuild, daarna werd het al snel minder dan 10 minuten, vervolgens nog geen vijf minuten en bij de vijfde keer slapen (2,5 dag) was ie al stil voordat ik beneden was. Ter compensatie heeft ie nu, naast z´n kangoeroe en giraffe ook nog een Ernie in z´n bed als knuffel. Maar Ernie heet bij Ingmar geen Ernie maar Nina.

Het echte peuteren is nu ook begonnen. Bijna 1,5 jaar en al volledig peuter. Nee schudden en nee roepen zijn z´n favoriete bezigheden. Avondeten is geen hobby meer. Alleen wanneer er ´finger food´ op tafel staat wil ie nog wel eens goed eten, maar stampot zuurkool of boerenkool gaat er met geen mogelijkheid in. Wel worst! Altijd worst! Gewone aardappels blieft meneer ook niet. Brood wel en een nieuwe ontdekking bleek mais: maar dan wel de echte. Dus geen korrels uit een blikje, maar een ´corn on the cob´.

Ingmar is duidelijk niet van het zware fysieke werk zoals Merijn. Waar Merijn al met 1,5 jaar zelf recht de trap af liep naar beneden met z´n hand aan de leuning, kan Ingmar nu net twee, drie treden achteruit naar beneden. En zelfs dat gaat wel eens mis: boem! De fijnmotorische en spraakvermogens zijn daarentegen erg goed ontwikkeld. Tekenen, kleine dingetjes pakken en torentjes bouwen gaan prima. Een woordenschat van minimaal 35 woorden en elke dagen komen er nieuwe woorden bij. Die van vandaag: Bumba (dat gezellige roodgele clowntje van TV). Af en toe zelfs al twee woorden zinnetjes: die mij (ja, die is van jou), mama bal (mama, jij mag ook een druifje van mij), doe je (wat doe je papa). Erg gezellig, zo´n kletskous. En hij probeert ook te knipogen (zie foto).