Bloempot

Sorry Ingmar, je hebt een deel van mijn genen gekregen en daarmee ook mijn haar. Slap en dun dus en met dit gure weer erg statisch. Gisteren zijn we maar weer eens naar de kapper geweest om je haar korter te laten knippen. Helaas wordt het op dit moment in ieder geval nog niet veel meer dan een bloempotkapseltje. Enerzijds omdat je nog niet zo goed kan stilzitten, anderzijds omdat je haren zo dun zijn, is er nog niet echt een leuk modelletje in de knippen. Misschien moeten we te zijner tijd gewoon lekker de tondeuse er overheen halen, maar dan moeten we eerst even zeker weten dat je platte zij-achterkantje wat bijgebold is.

Ingmar kan af en toe heerlijk spelen. De tent is op dit moment z´n favoriet. Er in, er uit en dan niet alleen via het deurtje, maar ook door de raampjes. Het liefst speelt ie samen met Merijn in de tent. En dan moet de tent op z´n kop. Met een brede grijns komt er dan een klein hoofdje uit een zijraampje of de deur. Verder speelt ie graag met legopoppetjes met het poppenhuis. Alle poppetjes moeten op de stoeltjes zitten. Af en toe mag er ook een paard bij. Waar Merijn veel meer van het groffe werk was op die leeftijd (zelf traplopen, alle glijbanen opklimmen), weet Ingmar haarfijn alle poppetjes in de stoel te krijgen. Ook worden met grote precisie torens gebouwd (en afgebroken). Zes blokken op elkaar is een peuleschil. Maar gisteren vielen we echt van onze stoel van verbazing: een, tee, dlie, vie, vijf, zes. Hij telt gewoon van één tot zes! Niet dat ie weet wat het betekent, maar hij kletst alles feilloos na. Op zijn manier dan. Nina is inmiddels veranderd in Ernie en Bu in Huub. En toen we vroegen wie er een baby heeft, was het antwoord ´Huub´. En wie nog meer? Tein (dat is dan Marjolein). Slim hoor.

Gat in z´n hoofd en bult op z´n kop

Ingmar is een beetje een brekebeen op het moment. Regelmatig struikelt hij over z´n eigen voeten. Zo ook vorig weekend toen we op een feestje bij Maarten en Margriet waren. En dat resulteerde voor het eerst in bloed. Veel bloed. Zoveel bloed en een gapend gat op z´n voorhoofd dat we besloten er toch maar even mee naar de huisartsenpost te gaan. Die heeft er een mooie zwaluwstaart opgeplakt, hechten of lijmen bleek gelukkig niet nodig. En met die zwaluwstaart zag Ingmar er ineens wel heel stoer uit.

Net over de schrik van het gat in z´n hoofd heen viel ie gisteren over de trede van de glijbaan heen: een flinke bult op de andere kant van z´n voorhoofd. Een gehavend mannetje dus op het moment.

Inmiddels zijn we er achter gekomen dat Ingmar al best goed kan puzzelen. Nadat ie wekenlang alleen maar de puzzelstukjes op de grond gooide, legde hij vorige week ineens de hele Nijntje puzzel vol met alle stukjes, elk stukje ook nog eens van een naam voorzien: beer, woef, nijn, auto, town (=clown).

In bad gaan vindt ie geweldig. Terwijl het bad nog aan het vollopen is, staat hij al beneden aan de trap z´n shirt omhoog te trekken: bad, bad! Het liefst klimt ie gelijk met kleren aan het bad in, maar gelukkig is ie nog net te klein om dat voor elkaar te krijgen. Verder dan z´n eerste beentje over de rand lukt nog niet.