Bloempot

Sorry Ingmar, je hebt een deel van mijn genen gekregen en daarmee ook mijn haar. Slap en dun dus en met dit gure weer erg statisch. Gisteren zijn we maar weer eens naar de kapper geweest om je haar korter te laten knippen. Helaas wordt het op dit moment in ieder geval nog niet veel meer dan een bloempotkapseltje. Enerzijds omdat je nog niet zo goed kan stilzitten, anderzijds omdat je haren zo dun zijn, is er nog niet echt een leuk modelletje in de knippen. Misschien moeten we te zijner tijd gewoon lekker de tondeuse er overheen halen, maar dan moeten we eerst even zeker weten dat je platte zij-achterkantje wat bijgebold is.

Ingmar kan af en toe heerlijk spelen. De tent is op dit moment z´n favoriet. Er in, er uit en dan niet alleen via het deurtje, maar ook door de raampjes. Het liefst speelt ie samen met Merijn in de tent. En dan moet de tent op z´n kop. Met een brede grijns komt er dan een klein hoofdje uit een zijraampje of de deur. Verder speelt ie graag met legopoppetjes met het poppenhuis. Alle poppetjes moeten op de stoeltjes zitten. Af en toe mag er ook een paard bij. Waar Merijn veel meer van het groffe werk was op die leeftijd (zelf traplopen, alle glijbanen opklimmen), weet Ingmar haarfijn alle poppetjes in de stoel te krijgen. Ook worden met grote precisie torens gebouwd (en afgebroken). Zes blokken op elkaar is een peuleschil. Maar gisteren vielen we echt van onze stoel van verbazing: een, tee, dlie, vie, vijf, zes. Hij telt gewoon van één tot zes! Niet dat ie weet wat het betekent, maar hij kletst alles feilloos na. Op zijn manier dan. Nina is inmiddels veranderd in Ernie en Bu in Huub. En toen we vroegen wie er een baby heeft, was het antwoord ´Huub´. En wie nog meer? Tein (dat is dan Marjolein). Slim hoor.