Ingmar heeft de letter K ontdekt. Sindsdien drinkt ie geen ´melt´ meer maar ´melk´. ´Toetje´ is nu echt ´toetje´ en ´koekje´ heet sinds kort dus ´koekje´. Merijn is reuze trots op z´n broertje: Ingmar zegt nu ook ´ku´ hé mama? Ja, in het kader van het nieuwe leren zeggen we ´ku´ en niet ´ka´. Geen aa, maar a, geen bee, maar bu. Schijnt beter te zijn voor de taalontwikkeling, dus daar doen we dan maar braaf aan mee.
Inmiddels kan Ingmar iedereen benoemen die bij hem in de groep op de creche zit. Elke dinsdag en donderdag horen we hem het hele rijtje opnoemen als we aan tafel zitten. Vindt ie gezellig. En wij alle namen nog maar een keer herhalen, dan blijft het lekker hangen.
Met het mooie weer hebben we wat vaker de zandbak open en ook de waterbaan en het zwembad zijn al regelmatig in gebruik. Ingmar vindt het heerlijk om met zand en water te spelen. Ook de traktor is op dit moment een grote favoriet. Inmiddels hebben we de eerste traktor weg moeten gooien, die was volledig gesloopt. Schijnt normaal jongensgedrag te zijn: ontdekken door overal aan te trekken. Toch is het sloopgehalte op dit moment wel erg hoog, er gaat geen moment voorbij of we moeten weer roepen dat Ingmar niet op speelgoed moet gaan staan. Gezien het vergelijkbare gedrag van Merijn kan het nog wel even duren voordat ze allebei doorhebben dat ze dit beter niet kunnen doen omdat hiermee de levensduur van het speelgoed wat langer zou kunnen worden. Zouden wij wel fijn vinden.
De kapper heeft Ingmar eindelijk weer eens voorzien van een normaal kapsel. Ik had al een paar keer gevraagd of ze het lekker kort wilden knippen, maar elke keer werd het toch teveel bloempotkapsel en toch te lang. Nu eindelijk een rigoureuze actie en echt korte haren. Dat maakt ´m gelijk weer een half jaar ouder en stoerder. Stoer genoeg in ieder geval om te stoeien, te vechten, te duwen en te botsen met Merijn. Ongelooflijk dat een kind van 1 jaar en 9 maanden al deze woorden ook met naam en toenaam kan noemen en uitvoeren, waarbij duwen iets heeeeel anders is dan botsen, zien wij dan weer in de praktijk. Kortom, de ondeugd straalt er af, met z´n favoriete woorden ´wulle niet´ (dat wil ik niet!). Af en toe wat vermoeiend voor ons, maar ook wel erg grappig.
Saturday, April 28, 2007
Tuesday, April 17, 2007
Waterangst
Het is half april met tropische temperaturen (27 graden), dus de hoogste tijd om zwembadjes op te zetten. Merijn en buurmeisje Robin weten niet hoe snel ze hun kleren uit moeten doen om in het grote zwembad (doorsnee 1,5 meter) te plonzen. Ingmar daarentegen vindt het helemaal niks. Z´n sokken, schoenen, broek en shirt mogen uit, z´n romper en luier moeten echt aanblijven. Ik hoef er maar naar te kijken of hij begint al te huilen. Wanneer Merijn en Robin wat spetteren (2 druppels op z´n been) loopt ie een paar keer te snotteren van verdriet. Tja, dan maar de hardhandige methode: optillen en even met de voetjes plonzen. Nee, ook geen succes. De volgende dag doen we een nieuwe poging. We zetten ons eigen zwembad op (doorsnee 0,5 m) en wat blijkt: Ingmar durft met z´n zwembroek aan op z´n billen in het badje te gaan zitten. Scheelt misschien dat z´n grote broer wat dichterbij is dan in dat grote bad (ja, dat past echt op een halve vierkante meter: vorig jaar zaten ze er met z´n tweeën in, met ook nog eens een zwemband om). Da´s toch een stuk minder eng.
Monday, April 02, 2007
Tomaten eten?
Ons kleine papegaaitje zegt alles na wat wij zeggen. Vanavond bij het eten horen we Ingmar zachtjes zeggen: Mate ete. Tomaten eten? Nee, die lust ie niet. Wat ie bedoelde: smakelijk eten. Maar ja, als je de K nog niet kan zeggen, dan krijg je dit soort taferelen. Zo is Kikker Titte. Toetje is koekje. Maar ook toetje. Toetie nou is weer wat anders: wat doet ie nou? Het is even wennen, maar als je de juiste letters vervangt, dan snap je vanzelf wat ie bedoelt. En ons 20 maanden oude jongetje spreekt inmiddels toch al wel in drie-woorden zinnetjes.
En als je even niet oplet dan zijn de blauwe druifjes geen blauwe druifjes meer. Ingmar vond de paarse bolletjes dusdanig mooi dat hij ze allemaal van de stronkjes aftrok om ze vervolgens in de kerstboom te strooien. Tja, dan moet je de kerstboom maar niet in de tuin laten staan.
En als je even niet oplet dan zijn de blauwe druifjes geen blauwe druifjes meer. Ingmar vond de paarse bolletjes dusdanig mooi dat hij ze allemaal van de stronkjes aftrok om ze vervolgens in de kerstboom te strooien. Tja, dan moet je de kerstboom maar niet in de tuin laten staan.
Subscribe to:
Posts (Atom)