Waterangst

Het is half april met tropische temperaturen (27 graden), dus de hoogste tijd om zwembadjes op te zetten. Merijn en buurmeisje Robin weten niet hoe snel ze hun kleren uit moeten doen om in het grote zwembad (doorsnee 1,5 meter) te plonzen. Ingmar daarentegen vindt het helemaal niks. Z´n sokken, schoenen, broek en shirt mogen uit, z´n romper en luier moeten echt aanblijven. Ik hoef er maar naar te kijken of hij begint al te huilen. Wanneer Merijn en Robin wat spetteren (2 druppels op z´n been) loopt ie een paar keer te snotteren van verdriet. Tja, dan maar de hardhandige methode: optillen en even met de voetjes plonzen. Nee, ook geen succes. De volgende dag doen we een nieuwe poging. We zetten ons eigen zwembad op (doorsnee 0,5 m) en wat blijkt: Ingmar durft met z´n zwembroek aan op z´n billen in het badje te gaan zitten. Scheelt misschien dat z´n grote broer wat dichterbij is dan in dat grote bad (ja, dat past echt op een halve vierkante meter: vorig jaar zaten ze er met z´n tweeën in, met ook nog eens een zwemband om). Da´s toch een stuk minder eng.