Hoera, al weer 2 jaar

Een feestelijk weekend is het, want Ingmar is jarig. Officieel vandaag, maar gisteren al op de creche getrakteerd op feestvarkentjes. Vandaag waren we gewoon met z´n viertjes thuis met een huis vol slingers en ballonnen. Vanmiddag hebben we lekker ijs gegeten bij de ijszaak om de hoek. Morgen komen M´lein en Huub en zondag alle familie. Dan komt ook de taart in zicht en mag hij eindelijk kaarsjes gaan uitblazen. Kortom, groot feest.

Ingmar wordt een beetje verlegen als we ´lang zal hij leven´ zingen, maar vindt het ook wel interessant. Hij is in ieder geval dolblij met z´n auto-oplegger die hij van ons heeft gekregen. En de feestmuts van de creche heeft ie ook een tijd op gehad. Verder veel Winnie-de-Pooh kaartjes van familie en vrienden dus allemaal erg geslaagd.

Eerste plasje

Nu Merijn sinds kort zindelijk is, heeft ook Ingmar blijkbaar z'n zinnen gezet op 'plassen op het potje' . Afgelopen weekend, tijdens de eerste zomerse dag sinds weken, liep Ingmar al vroeg in de ochtend in z'n blootje in de tuin rond. Het begon allemaal met de aankondiging ' mama, poep'. Op hetzelfde moment kwam de poep al. Gelukkig had ik doekjes bij de hand waarmee een met poep besmeurde tuin werd voorkomen. Toen ik tijdens het fruit eten ineens een klein plasje op z'n stoeltje zag liggen, zei ik tegen 'm: als je moet plassen, dan moet je dat eigenlijk op het potje doen. Meneer dribbelt vervolgens naar het potje, gaat er op zitten en kijkt heel ingespannen. En dan blijkt er ineens ook een plasje in het potje te zitten. Onder luid gejuich en geklap hebben we vervolgens een sticker geplakt, Ingmar met een stralend koppie. Vervolgens heeft ie elke tien minuten wel op het potje gezeten. Totdat ie het potje zat was en bedacht dat je ook gewoon zittend op je hurken in de keuken, in de tuin en op de klimtoren kon plassen. Toen werd het ons wat te gortig. Toch maar weer een luier aan. Ons huis is niet één grote wc! Maar zelfs met luier om kwam nog een keer de opmerking: ik moet plassen. En inderdaad, Ingmar weer op het potje gezet en er kwam weer een plasje. Leuk hoor!

Meneertje ondeugd

Ingmar wordt met de dag ondeugender. Als we ´m vragen om te komen loopt ie standaard de verkeerde kant op. Af en toe krijgen we er een punthoofd van, want we moeten ´m continu in de gaten houden. We dachten steeds dat ie zoveel rustiger dan Merijn was, maar op dit moment evenaart ie z´n broer zeker.

Ingmar kan nu een heel klein beetje fietsen op z´n driewieler. Af en toe moet ik ´m even een duwtje geven, zodat hij de trappers voelt meebewegen, daarna gaat het een paar slagen goed. Z´n kletsverhalen worden steeds groter, drie a vier woorden zinnetjes zijn geen uitzondering meer. Zonder problemen roept ie: Dat wil ik niet! Dat moet je niet doen! Ook de rollende R zit er al in. Waar Merijn pas met ruim drie jaar z´n eigen naam kon zeggen (tot die tijd was het Melijn), Ingmar is nog geen twee. Soms roept ie dingen uit zichzelf, vaak ook nog is het een echte papegaai. Roep ik vanmiddag tegen ´m dat ie een wijsneus is. Twee tellen later zegt ie: wijsneus!

Op de foto is ons bezoek aan Britta en Johannes en Jakob te zien. Een superspeeltuin met zand en water in de buurt maakte het voor Ingmar tot een heerlijke middag. Ook de houten auto´s en vrachtwagens van Jakob bleken een groot succes. Ingmar´s interesse voor kleine babietjes is iets groter dan bij Merijn. Hij vindt het geweldig om over het hoofdje te aaien (en in ogen te prikken).