Meneertje ondeugd

Ingmar wordt met de dag ondeugender. Als we ´m vragen om te komen loopt ie standaard de verkeerde kant op. Af en toe krijgen we er een punthoofd van, want we moeten ´m continu in de gaten houden. We dachten steeds dat ie zoveel rustiger dan Merijn was, maar op dit moment evenaart ie z´n broer zeker.

Ingmar kan nu een heel klein beetje fietsen op z´n driewieler. Af en toe moet ik ´m even een duwtje geven, zodat hij de trappers voelt meebewegen, daarna gaat het een paar slagen goed. Z´n kletsverhalen worden steeds groter, drie a vier woorden zinnetjes zijn geen uitzondering meer. Zonder problemen roept ie: Dat wil ik niet! Dat moet je niet doen! Ook de rollende R zit er al in. Waar Merijn pas met ruim drie jaar z´n eigen naam kon zeggen (tot die tijd was het Melijn), Ingmar is nog geen twee. Soms roept ie dingen uit zichzelf, vaak ook nog is het een echte papegaai. Roep ik vanmiddag tegen ´m dat ie een wijsneus is. Twee tellen later zegt ie: wijsneus!

Op de foto is ons bezoek aan Britta en Johannes en Jakob te zien. Een superspeeltuin met zand en water in de buurt maakte het voor Ingmar tot een heerlijke middag. Ook de houten auto´s en vrachtwagens van Jakob bleken een groot succes. Ingmar´s interesse voor kleine babietjes is iets groter dan bij Merijn. Hij vindt het geweldig om over het hoofdje te aaien (en in ogen te prikken).