De grote huilbuien van Ingmar op het moment dat hij naar bed toe moet zijn weer voorbij. Soms wordt er nog even tegengestribbeld, maar als ie eenmaal in z´n bedje ligt, dan is het prima. Nog even kusjes geven en alle knuffels bij de hand en dan kan het grote slapen beginnen. Blijkbaar heeft ie inmiddels door dat het huilen niet zoveel zin had. Onmisbaar zijn in ieder geval z´n blauwe kangoeroepopje en roze Purk. Purk is eigenlijk van buurmeisje Robin, maar Ingmar is er zo verknocht aan geraakt, dat Robin hem officieel aan Ingmar heeft gedoneerd.
Waar Ingmar vorige winter eigenlijk helemaal niet ziek is geweest, loopt ie nu al een week of drie rond met snottebellen. Verder hoest ie veel en heeft ie al twee keer een dag koorts gehad. Gelukkig niet op de crechedagen, dat scheelt weer een hoop geregel voor ons. Blijkbaar is de omslag van warm naar koud weer goede input geweest voor veel verkoudheid.
No comments:
Post a Comment