Vakantie Nieuw Zeeland

Onze blote voetenfetisjt blijkt ook nog eens dol op stokken te zijn. Bang voor water, dus in de zee hebben we ´m niet gezien - dit in tegenstelling tot z´n grote broer die elk strandbezoek wel weer tot z´n middel in ´t water stond - maar zonder stokken was Ingmar niet gelukkig. Fijn voor hem bleek dat elk strand vol lag met hout, allemaal afgevallen takken die via rivieren de zee instromen en vervolgens weer ´t strand opspoelen. Zie op de foto de kleine meneer met z´n grote stokkenverzameling. Banjo´s, trombones, alle varianten muziekinstrumenten zijn voorbijgekomen want met een beetje fantasie is er een heleboel te zien in die stokken natuurlijk. En dus het liefst op blote voeten. Alleen als het strikt noodzakelijk was had Ingmar schoenen aan of slippers, maar het liefst liep hij op blote voeten. Dat was wel weer even wennen toen we terugwaren in Nederland. Da´s namelijk best koud zonder schoenen en sokken.

Hierbij foto van onze laatste dag op het strand. Met Age en Evelijn en wat lekkers te drinken uit hun picknicktas hebben we nog even wat tijd doorgebracht op één van de heerlijke strandjes in de buurt van Wellington. Stokken, zand, water en.... een hoge klimrots en de jongetjes waren helemaal tevreden. Tot onze grote verbazing was het deze keer niet alleen Merijn die weer eens bovenop die hoge rots moest klimmen maar zat ook Ingmar in een mum van tijd er boven op. Dat had ie niet verteld, dat ie zo goed kon klimmen. Alleen.... hoe kom je er nu weer af? Heel lief kijken naar papa, dan een beetje gaan piepen en... hoplakee, in no time word je weer naar beneden getild. Goed geregeld!