Eigenwijs

Nog een half jaar en Ingmar gaat ook naar school. Langzamerhand beginnen we ook wel het gevoel te krijgen dat ie daar wel aan toe is. Met een oudere broer om zich aan op te trekken en veel eigenwijzigheid weet ie precies wat ie wil en vooral wat ie niet wil. Kleren uitzoeken is af en toe een drama: ´Nee, die broek wil ik niet, ik wil die andere´. ´Dat shirt is stom, ik wil korte mouwen´. En gisteren in de auto roept ie tegen Merijn die iets tegen mij aan het zeggen is: ´Merijn, wil jij nou eens eventjes je mond houden, ik ben iets aan mama aan het vertellen´. Dat was dan de nette versie. De minder nette versie kreeg ik vorige week naar m´n hoofd geslingerd: ´Kop dicht!´.

Wat we er nog niet uitkrijgen is het kauwen op van alles en nog wat. Te beginnen met z´n nagels, daar is ie een half jaar geleden mee begonnen. We hebben al van dat vieze spul op z´n nagels gesmeerd waardoor ie er wellicht mee zou stoppen. Maar niks ervan, hij sabbelt en kauwt gewoon door het vieze spul heen. Verder stopt ie allerlei soorten kleine speelgoedjes in z´n mond om er lekker op te bijten met z´n tanden. Hij heeft vaak niet eens door dat ie op iets aan het bijten is. Zo heeft ie twee weken geleden zelfs het snoer van de dvd-speler bijna doorgebeten. Volledig verdiept in een filmpje stond ie met de draad in z´n mond en beet hij door het plastic heen richting de ijzeren draadjes binnenin. Levensgevaarlijk. En wij hadden natuurlijk nooit bedacht dat ie zo´n snoer zomaar in z´n mond zou stoppen. Die hebben we inmiddels wat verder achter de kast verstopt.