Ingmar heeft de laatste weken wat moeite om ´s avonds te gaan slapen. Vooral als hij per ongeluk in de auto even in slaap is gevallen, wat nog wel eens gebeurt als we Merijn naar zwemles brengen. 25 minuten is net genoeg om even de oogjes dicht te doen. Met als gevolg een uur spoken als hij naar bed gaat.
Het gevolg van dat laat gaan slapen is dat hij ´s ochtends dus met geen mogelijkheid wakker te krijgen is. Als ik ´s ochtends voorzichtig aan hem schud, draait hij zich in één ruk weer om en moppert tegen mij: ´weg jij!´. Tien minuten later is het ochtendhumeur vaak wel weer over en word ik met een stralende lach begroet en krijg ik vervolgens een heleboel kusjes. De eerste tien minuten laten we ´m voortaan maar even in z´n sop gaar koken.
No comments:
Post a Comment