Al bijna een jaar, maar toch nog niet

Ingmar wordt ineens zo snel groot. Net negen maanden en hij zou het liefst naar een eetschema voor een kind van één jaar gaan. Niks geen flessen meer, liefst gewoon boterhammen, fruit, yoghurt, groenteprak met aardappels en vlees. Pap gaat er af en toe in, maar zelfs dat is soms teveel gedoe.

Ineens gaat het zitten ook weer een stuk beter. Vandaag had ie ineens een kwartier lang zelf gezeten. En maar kletsen, kletsen, kletsen. Vanochtend om kwart voor zes al weer. Maar na drie kwartier was ie toch een beetje moe geworden en vonden we ´m voor het eerst liggend op z´n buik, keurig met z´n koppie opzij, al slapend in z´n bed. Dat gaat gelukkig goed.















Maandag moeten we weer naar het consultatiebureau. We zijn erg benieuwd wat de groeischalen nu weer aangeven, want deze jongen eet als een bootwerker. Op sommige avonden eet hij meer dan Merijn.

Vandaag zagen we overigens ook de eerste tijgerbeweging. Eigenlijk is het meer een zeehondenbeweging: opdrukken met de armen, dan laten vallen en naar voren schuiven. Die tijger zie ik nog niet zo, alleen een schattig ventje dat heel hard z´n best doet om bij een speeltje van Merijn in de buurt te komen.