Praten en poep

Ingmar kletst ons de oren van het hoofd. Niet dat we het kunnen verstaan, maar meneer laat duidelijk weten dat hij er is. En over het algemeen weet ie toch duidelijk te maken wat ie wil. Wijzen met z´n vingertje en veel geluid betekent: dat wil ik. En dat is over het algemeen ETEN.

Helaas kwam het meeste eten er afgelopen week weer uit. Voor de tweede keer in 1,5 week had Ingmar een paar dagen last van diaree. Alles kwam er een paar keer per dag in hele dunne vorm uit. Dat betekende: veel in bad en veel wassen. Een aantal keren waren ´s ochtends z´n romper, z´n pyama, z´n slaapzak en z´n beddegoed nat. En Ingmar sliep er gewoon door heen, soms zelfs tot half 9. En als ie vervolgens wakker werd, helemaal onder de poep, was het eerste wat ie deed: een stralende lach produceren. Alsof er niks aan de hand was. Tja, dan kunnen wij ook moeilijk chagerijnig worden. Gelukkig was ie niet al te ziek, maar nu het voorbij is, zien we z´n witte smalle koppie wel gelijk weer een beetje bijtrekken. Eindelijk zit er weer wat kleur op.

De nu enigszins verstaanbare woordjes van Ingmar zijn: papa, mama, paa (paard), boe (koe), poe (poes), dgt (dicht) en tita (tiktak, van de klok).