
Helemaal in z´n hum is ie de laatste weken niet. Het is ook vrij druk geweest voor hem, met logeerpartijen bij beide opa´s en oma´s vanwege Niels z´n liesbreukoperatie en ons Barcelonabezoek. Het duurde dan ook een paar dagen voordat ie weer een beetje gewend was. Verder slaat af en toe de frustratie toe omdat ie nog niet kan wat ie eigenlijk wil, namelijk alles wat Merijn ook doet. HEt lopen gaat steeds een beetje beter. Zonder dat ie het merkt loopt ie soms ineens vijf pasjes. Maar kruipen gaat nog steeds sneller. Voor de zekerheid heb ik maar een skibroek voor ´m gekocht. Dan kan ie de komende weken in ieder geval ook nog buiten spelen zonder gelijk nat en koud te worden.
Zo af en toe merken we dat meneer wat meer karakter begint te krijgen. Als ´m iets niet zint, kan ie heel vurig reageren. Dan loopt ie rood aan en begint ie verontwaardigd naar ons te kijken, met af en toe een boze schreeuw. We zijn bang dat dit jongetje een stuk vasthoudender zal zijn in z´n peuterpuberteit dan z´n grote broer Merijn.
De foto is van Ingmar en oma Houten voordat ie Sinterklaas en zwarte piet van dichtbij zag. Daarna was het huilen geblazen.
No comments:
Post a Comment