Pas op mama

Met z´n kleine vingertje in de lucht en een boos gezicht roept Ingmar ineens ´pas er op, mama!´. Tja, dan kan ik dus niet meer serieus blijven kijken. Blijkbaar deed ik iets wat Ingmar niet op prijs stelde. En van wie hij het heeft? De vakantievriendjes denken we.

Ingmar is de afgelopen twee weken vakantie weer een stuk wijzer geworden. Hij hobbelt lekker achter z´n grote broer aan en dus ook achter alle nog grotere vriendjes. Samen tennissen, jeu de boulen, voetballen: Ingmar is er bij. Met een brede grijns op z´n gezicht als ie de bal een keer raakt.

Zwemmen bleek een iets minder groot succes. Binnen het eerste half uur zwemmen verloor ie z´n evenwicht in het pierebadje en ging even kopje onder. Daarna wilde hij dus echt niet meer zwemmen. Uit pure nood hebben we nog een babybadje voor 2 euro op de kop getikt, zodat hij in ieder geval naast de ligstoel in het zwembad kon badderen. Met schepje, harkje en gietertje bleek dit prima. In de loop van de week vatte Ingmar weer moed en durfde hij uiteindelijk met vleugeltjes en zwemband om wel weer in het water. Uiteindelijk mocht ook de zwemband af. Maar het liefst zat hij op het randje van het zwembad op z´n knietjes met z´n gietertje om water te halen voor zijn eigen badje. Totdat ie vanuit deze positie nog een keertje koppie onder ging. Tot ons grote geluk bleek er een meneer heel enthousiast te klappen en te juichen dat ie zo goed gezwommen had. Met een grote verbaasde blik veranderde het huilen al snel in een soort semi-trotse houding: kijk mij eens, ik heb goed gezwommen!

Nu Merijn hard aan het stickers plakken is voor de zindelijkheid hebben we ook voor Ingmar maar een poepkalender ingericht. Af en toe komt ie zelf melden dat ie poep heeft en dat is natuurlijk wel het belonen waard. Ingmar is dus nu ook aan de stickers. Het dierenstickerboek dat ie van opa en oma voor de vakantie had gekregen bleek ook een groot succes. Het liefst zou ie de hele dag dierenstickers plakken en de bijbehorende plaatjes kleuren met de potloodjes.

Ingmar blijkt ook als de beste te kunnen zingen. Waar hij normaal gesproken rond half 8 wel in bed ligt, bleek het in de vakantie een stuk lastiger om hem in slaap te krijgen. Verscheidene malen heeft ie tot ruim half 10 lopen zingen in z´n bed: vader Jakob, olifantje in het bos en helikopter, tot in den treure. Grappig is dat ie, nu we thuis zijn, gelijk weer in het normale ritme zit en weer lekkere lange nachten en middagen maakt. Blijkbaar had ie wat bij te slapen.